Zdjęcia zębowe (punktowe, wewnątrzustne)
Najczęściej zlecanym zdjęciami przez lekarzy stomatologów są zdjęcia punktowe nazywane także zębowymi lub wewnątrzustnymi.
W czasie wykonania zdjęcia błona rentgenowska umocowana w specjalnym uchwycie (trzymadełko), umieszczona jest w jamie ustnej pacjenta w okolicy badanego zęba (wewnątrz ust i stąd nazwa), a tubus z lampą rentgenowską najeżdża z zewnątrz.
Powierzanie przez obsługę rentgena przytrzymywanie kliszy przez pacjenta palcem traktować należy jak brak profesjonalizmu ze względów higienicznych i technicznych (zachowanie izometrii).
Zdjęcia punktowe są niezbędnymi w diagnostyce próchnicy zębów oraz stanów zapalnych miazgi zęba i tkanek okołowierzchołkowych korzeni zębów a w endodoncji dodatkowo jako sprawdzian skuteczności leczenia oraz poprawności wypełnienia.
Zdjęcwia punktowe jak każde zdjęcie rentgenowskie ze względu narażenie na promieniowanie powinno być wykonywane wyłącznie ze wskazań medycznych (lekarza) jednak formalnie nie wymaga skierowania.
Zdjęcia pantomograficzne
Zdjęcia pantomograficzne nazywane są często panoramicznymi (nazwa historyczna) lub wprost tzw. panoramą (nazwa uproszczona) jest zdjęciem dającym ogólny obraz zębów żuchwy, szczęki oraz części zatok pacjenta. Zdjęcie takie powinno się wykonać na początku leczenia – zwłaszcza, gdy zmieniamy lekarza lub mieliśmy dłuższą przerwę w wizytach u stomatologa. W krajach bogatszych wykonywane są okresowo 1-2 lat.
Zdjęcie wykonywane jest specjalistycznym aparatem rentgenowskim tzw. pantomografem. W czasie wykonywania zdjęć źródło promieniowania (lampa RTG) wraz z kasetą wykonują odpowiednio zaprogramowane, kontrolowane przez wewnętrzny komputer ruchy obrotowe i posuwiste wokół głowy pacjenta, celem zobrazowana głównie tkanki kostnej szczęki i żuchwy oraz uzębienia.
Zdjęcie pantomograficzne jako zdjęcie przeglądowe pozwala wykryć ogniska zapalne, nieprawidłowości i ubytki w uzębieniu, ukryte pozostałości i szczątki zębów, złamania żuchwy, ogniska osteoporozy, zęby zatrzymane i.t.p. ustalić plan leczenia. Zdjęcia te mają jednak ograniczoną wartość diagnostyczną, zbyt mala dokładność dla celów leczenia kanałowego i dlatego bardzo często zlecane jest wykonanie dodatkowych zdjęć punktowych (leczenie endodontyczne).
Do wykonania zdjęcia wymagane jest skierowanie.
Zdjęcia cefalometryczne
Zdjecia cefalometryczne jest podstawowym specjalistycznym zdjęciem twarzoczaszki wykorzystywanym przy diagnostyce i ustalaniu planu leczenia wad zgryzu. Głowa pacjenta mocowana jest w specjalnym uchwycie co pozwala na precyzyjne i jednoznaczne jej wypozycjonowanie względem lamy RTG i kasety z kliszą rentgenowską.
Dzięki temu na obrazie zachowane są zależności liniowe i kątowe ( odległości i kąty) co pozwala ocenić niedorozwój poszczególnych elementów układu kostnego a w konsekwencji zaprojektować aparaty ortodontyczne zapewniające właściwe leczenie.
Do wykonania zdjęcia wymagane jest skierowanie.
Zdjęcie zatok przynosowych
Do wykonania zdjęcia wymagane jest skierowanie.
Zdjęcie stawów skroniowo-żuchwowych w zwarciu i otwarciu
Do wykonania zdjęcia wymagane jest skierowanie.
Zdjęcia zgryzowe
Są to zdjęcia rtg wykonywane na większej błonie o wymiarach 56x76 mm ułożonej wewnątrz ust na powierzchni zębów (na płaszczyźnie zgryzu stąd nazwa) najczęściej w celu ujawnienia niewidocznej próchnicy na powierzchni stycznej zębów. Tego typu zdjęcia uwidaczniają także zęby zatrzymane, torbiele oraz ciała obce.
